Εχω φάει τόσες φουρτούνες στη μάπα...
τόσες άσχημες συνθήκες...
Κι όμως συνεχίζω να κάθομαι και να περιμένω
την καλύτερη μέρα που θα ξημερώσει
κι η υπομονή έχει γίνει τόσο βαρύ φορτίο
που δεν αντέχεται.
Ποτέ μου όμως δε κατάλαβα γιατί η όμορφη θάλασσα που τόσο αγάπησα
θέλει να με πνίξει στα νερά της?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Reise, reise, Seemann reise! Und die Wellen weinen leise... ;) :)
Pote de katalava giati apla de exeis katalavei oti Eisai H thalassa...
Δημοσίευση σχολίου